SNAUWAERT

Een iconisch tennismerk uit de jaren zeventig

Het iconische tennismerk Snauwaert uit de jaren 1970 is helemaal terug van weggeweest. Sinds 2016 is het merk heropgestart met het ambitieuze doel om binnen korte tijd terug het keurmerk in de internationale tenniswereld te worden zoals vroeger.

Het bedrijf Snauwaert & Depla produceerde op zijn hoogtepunt zo’n 600.000 rakets per jaar en exporteerde naar niet minder dan 53 landen wereldwijd. Maar van waar komt het merk Snauwaert precies?

Sportmateriaal in hout

Snauwaert draagt een rijke geschiedenis met zich mee. Daarvoor gaan we terug naar het Beveren tijdens het Interbellum. In 1928 besluiten de schoonbroers Valeer Snauwaert en Eugeen Depla een eigen bedrijf op te richten. Tot dan zijn ze beiden werkzaam bij Carrosserie Jonckheere in Beveren.

Ze zijn verantwoordelijk voor de constructie van houten dashboards. In die tijd is het carrosseriewerk bijna volledig in hout. En net die kennis en ervaring in houtbewerking willen ze de sportwereld binnenbrengen. In een kleine garage in de Laagstraat maken ze houten sportmateriaal. Eugeen Depla gaat op zoek naar de passende houtsoorten, terwijl Valeer Snauwaert zich toelegt op de productie, de bedrijfsorganisatie en de verkoop.

Eerste generatie Snauwaert & Depla

De zaak bloeit. De recreatiesector is een snelgroeiende markt waarop de firma Snauwaert & Depla handig op inspeelt. Hockysticks, sleeën, kano’s en tennisraketten gaan als zoete broodjes de deur uit. Al snel verhuizen ze naar een ruimere plaats in de Brabantstraat in Beveren.

Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog werken ze met 35 mensen en voeren ze uit naar Duitsland, Engeland, de Balkan en zelfs naar Zuid-Amerika. Tijdens de Tweede Wereldoorlog valt de verkoop logischerwijze sterk terug. Er is enkel nog vraag naar sleeën.

Tweede generatie Snauwaert & Depla

Na de Bevrijding maakt het duo  Snauwaert & Depla plannen voor een heropstart, maar die dreigen te worden gedwarsboomd door het onverwachts overlijden van Valeer Snauwaert. Eugeen Depla zet echter door en gaat (voor even) alleen verder. Eugeen blijft opteren voor goede kwaliteit tegen een scherpe prijs. En met succes!

Het bedrijf draait goed en doorstaat de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (EEG) in 1957 vlot. Ze verovert geleidelijk aan een plekje op de Europese markt en wordt zelfs een belangrijke speler op de Amerikaanse markt. De fabriek Snauwaert & Depla groeit verder en wijkt vervolgens uit naar het industrieterrein van Beveren.

Commerciële zakenneus van Karel Snauwaert

Intussen zijn André, de zoon van Eugeen Depla, en Karel, een neef van Valeer Snauwaert, mee in de zaak gestapt.  Het bedrijf blijft verder hockysticks, kano’s en badmintonrackets produceren én vooral meer en meer tennisraketten. De commerciële feeling en de zin voor innovatie van Karel Snauwaert werpt zijn vruchten af. Wanneer Karel in 1950 op 18-jarige leeftijd in het bedrijf komt, produceren ze amper 50 tennisrackets per dag. Maar er komt daar snel verandering in. Karel reist in de beginjaren doorheen heel Europa per trein om de racketten aan de man te brengen. Hij blijft soms dagen weg van huis en stuurt dan een gele briefkaart naar moederlief met de boodschap “Goed verkocht. Zoentjes, Karel.”.

Toeleverancier van Adidas, Lacoste, Spalding, enz.

Het bedrijf breidt alsmaar uit en slaat de weg in van de massaproductie om zo de grote vraag uit Amerika te kunnen bijhouden des te meer dat de tennissport vanaf de jaren 1960 in de Nieuwe Wereld begin te boomen. In Diksmuide komt er een filiaal voor de toelevering van materiaal. Op zijn hoogtepunt produceert het bedrijf Snauwaert & Depla zo’n 5.000 rackets per dag. Het is niet voor niets de toeleverancier voor onder andere Adidas, Lacoste, Spalding en andere grote sportmerken. Een schril contrast met de dagelijkse 50 stuks in de jaren 1950.

“Weg met de baas, leve de firma”

Halfweg de jaren 1970 zakt de internationale markt in elkaar door het massale aanbod van  goedkope Taiwanese racketten. Bovendien blijft de grote vraag uit Amerika zoals voorheen uit en zo kent het bedrijf Snauwaert & Depla dalende verkoopcijfers.

Ongezien voor het personeel en zo is er het voorval van een spontane staking, terwijl Karel Snauwaert op een beurs in München is. Wanneer hij het nieuws verneemt, vertrekt hij meteen naar Beveren.

In het bedrijf aangekomen, doet hij zijn witte stofjas aan en vat post op de eerste rij bij de stakers met een bord in de hand: “Weg met de baas, leve de firma”. Binnen de tien minuten is iedereen terug aan het werk en sindsdien hangt deze krasse slogan in elke werkplaats.

Gottfried-racket en Gerulaitis-autograph

Het bedrijf heroriënteert zich en richt zich meer en meer op de Europese markt. Tegelijk fabricereert het nieuwe racketten uit kunststof. Karel Snauwaert gaat in 1979 nog een stapje verder en lanceert in Amerika een nieuwe racket op de markt: de racket Snauwaert. Voordien waren ze altijd de toeleverancier voor het Amerikaanse Spalding, nu is het voor eigen naam.

Een gewaagde zet des te meer hij ook met toptennissers zoals de flamboyante Gerulaiti en Gottfried in zee gaat om de nieuwe racket te promoten. Voor beide spelers wordt zelfs een specifieke racket ontworpen: de Gottfried-racket en de Gerulaitis-autograph. De sponsoring rendeert dubbel en dik en vertaalt zich in een extra omzet van 110.000 rackets per jaar.

Verhuis naar Porto betekent einde

Maar toch blijft de concurrentie groot. De goedkopere rackets uit Azië maken het bedrijf niet gemakkelijk. En al helemaal niet als ook in 1985 Karel Snauwaert totaal onverwacht overlijdt. Een grote aderlating voor het bedrijf, zo blijkt later, dat even het noorden kwijt is. Het bedrijf wordt geleidelijk aan gedefamiliseerd en twee jaar later koopt Jacques Mattan een meerderheid van de aandelen over. Dit brengt nog geen soelaas en het komt zelfs tot een nieuwe overname door City 7 met een volledige verhuis naar Porto als gevolg. Maar allemaal tevergeefs, zo blijkt. In 1991 doet het bedrijf definitief de boeken toe.

Wedergeboorte

Precies een kwart eeuw later, in 2016, volgt de wedergeboorte onder impuls van de Antwerpenaar Patrick Vanoppen en de Italiaan Roberto Gazzara. De productie terug naar Roeselare halen is geen optie. Er zijn wereldwijd slechts twee tennisfabrikanten en die bevinden zich allebei in China. Snauwaert wordt nu in dezelfde fabriek gemaakt als gerenomeerde merken als Wilson, Head en Prince. Sinds begin 2020 is zoon Karl Snauwaert door de Italiaan Roberto Gazzara aan boord gehaald. Karl werkt er als verantwoordelijke voor de Benelux en is gestart met een gloednieuwe Snauwaert-kledinglijn, tennisaccessoires en padelrackets. Hij is heel ambitieus om in de voetsporen van zijn vader en grootvader te treden en zo het merk Snauwaert definitief nieuw leven in te blazen.